پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

دکتر عارف معاون اول دولت چهاردهم در جلسه ستاد تنظیم بازار از پیوست معیشت حرف زد؟ موضوعی که باید بعنوان محور اقدامات دولت آنهم در شرایط بد اقتصادی قرار گیرد، در حد پیوست معیشت تقلیل جایگاه پیدا کرده است؟ دکتر عارف گفت که نباید افزایش قیمت ارز نیمایی روی قیمت کالاها اثرگذار باشد و همچنین نباید اجازه دهیم افزایش قیمت کالاها بشکل زنجیره ای روی هم اثربگذارد و ... . سابقه آشنایی و دوستی بیست و چند ساله اجازه تند صحبت کردن را نمی دهد. اما جناب دکتر عارف، در ادبیات توسعه اقتصادی در کشوری چون ایران و با توجه به محوریت حمایت اقتصادی از خانوار، پیوست معیشت معنا نمی دهد. پیوست معیشت گروه های آسیب پذیر ، برای اقتصاد لیبرال است دکتر جان. در خصوص قیمت ها هم باید خدمت استاد عزیزمان عرض شود که در اقتصاد بحثس بنام هم ترازی قیمت ها یا ترازیابی مجدد قیمت ها ، داریم. رابطه مکمل و متمم کالاها با یکدیگر را داریم. زنجیره تولید و محاسبه قیمت تمام شده داریم و .... . لطفا از ادبیات اقتصادی جوانان زنجیر چرخان سر کوچه بن بست استفاده نکنید. انجمن های علمی کشور،آمادگی مشاوره داوطلبانه به کارگزاران اجرایی کشور را دارند. اقتصاد و مدیریت با حرف سامان نمی گیرد. زیاده جسارت شد.

انتخاب آقای عارف از همان ابتدا در بین حامیان آقای رئیس‌جمهور تنش‌هایی را موجب شد، بسیاری از اصلاح‌طلبان این انتخاب را ناامیدکننده دانستند، برخی او را به بی‌عملی و سکوت و شکست همیشگی متصف کردند، بسیاری استعفا‌های مکرر او را در سر بزنگاه‌ها یادآور شدند، یکی دو نفر تلویحاً از رانت کاری فرزند او یاد کردند و تعبیر «ژن مرغوب» را به‌کار بردند، تا جایی که احمد زیدآبادی طی دو متن پی‌درپی مجبور شد از عارف به عنوان بهترین گزینه معاونت اول حمایت کند. او در دومین متن خود در این باره به‌درستی کسی، چون علی لاریجانی را از آنجا که فقط به ایفای نقش اول گرایش دارد، برای معاونت مناسب ندانسته و گفته است انتخاب او به اصطکاک با شخص پزشکیان منجر می‌شده است. وی ظریف را هم زودرنج و تحریک‌پذیر و گرفتار حاشیه معرفی کرده و جالب اینکه در رد جهانگیری، او را موجب «انگ» تداوم دولت حسن روحانی دانسته است!

هر چند محمد رضا عارف ۴ سال نماینده تهران در مجلس بوده اما شهرت اصلی او به خاطر ۴ سال معاون اولی در دو‌لت دوم خاتمی است که به اذعان دوست ودشمن موفق ترین دولت بعد از انقلاب بوده است.

مسعود پزشکیان رئیس جمهوری اسلامی ایران ساعاتی پیش در اولین حکم خود پس از مراسم تنفیذ محمد رضا عارف را به عنوان معاون اول دولت خود برگزید.عارف که در رقابت با چهره‌هایی چون طیب نیا، جهانگیری ، لاریجانی و غیره به مقام معاون اولی رسیده، امید می رود که بتواند دولت پزشکیان را تبدیل به دولتی با رویکرد فراجناحی کند.

پست معاون اولی از پست‌های حساس در دولت‌ها است که بنوعی در جای نخست وزرا ایفای وظیفه می‌کند. معاون اول باید همگرا با رئیس جمهور بوده، توان دوندگی اجرایی و تعاملات بالا داشته باشد، هماهنگ کنندگی بین وزرا را عهده داری نموده و دارای جامعیت نگاه اجرایی باشد. برای دولت چهاردهم اسامی چندی نظیر جهانگیری، حناچی، عارف، کرباسچی، خود محمد مخبر، طیب نیا، علی لاریجانی و غیره، برای معاون اولی در اذهان عمومی مطرح شدند. در پایان ساعات روز چهارشنبه، سوم مرداد ماه ۱۴۰۳، دیداری میان مسعود پزشکیان و علی لاریجانی صورت گرفت که واکنش‌های متعددی در فضای مجازی به دنبال داشت. از اواخر هفته گذشته بشدت روی اسم علی لاریجانی مانور داده می‌شود. سوال اینجاست که آیا هماهنگی لازم بین علی لاریجانی و پزشکیان قابل تصور است؟ آیا لاریجانی تمایل به هماهنگی و فعالیت برای هماهنگ سازی مدیران کلان اجرایی دارد؟ موضوعی که به نظر برخی از تحلیل گران، وزن شایعه و شائبه آن، بیشتر از وزن واقعیت است.

با فروکش کردن موج پیام‌های تبریک داخلی و خارجی، بازار گمانه زنی بر سر اعضای احتمالی دولت پزشکیان داغ شده و رسانه‌ها سعی دارند تا می‌توانند از اتاق فکر پزشکیان برای رسیدن به گزینه‌های او در دولت چهاردهم اطلاعات بیشتری کسب کنند. لازم به توضیح است که تمامی وزرا توسط رئیس جمهور انتخاب نشده و انتخاب برخی از وزرا دارای عرف کاری خاص خود است. مثلا این عرف در همه دولت‌ها بوده که وزرای خارجه، اطلاعات، کشور و دفاع با موافقت رهبر انقلاب به مجلس معرفی یا منصوب می‌شوند با این حال وزیر دفاع به دلیل این که باید حتما از میان نظامی‌ها باشد با همفکری ستادکل نیرو‌های مسلح انتخاب می‌شود. وزیر دادگستری نیز بر اساس اصل ۱۶۰ قانون اساسی از میان کسانی که رئیس قوه قضاییه به رئیس‌جمهور پیشنهاد می‌کند، انتخاب می‌شود. از سوی دیگر مسعود پزشکیان اگرچه در جریان تبلیغات انتخاباتی، خود را فردی غیرحزبی معرفی کرده که با همه جریان‌های سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا کار می‌کند، اما نمی‌شود پایگاه اصلاحات را از وی جدا دانست. حضور ۴ ساله در دولت دوم خاتمی از یک سو و حمایت اصلاح طلبان از وی برای انتخاب در ۵ دوره مجلس از سوی دیگر، از او یک چهره کاملا اصلاح طلب ساخته که باعث شد در فهرست سه نفره نامزد‌های این جریان برای انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم نیز قرار گیرد.